Czasem jest tak ze 24/dobe nie ma cie w hacie, panna, zhp, buda wypady z kumplami poprostu dom jak dworzec PKP wejsc zucic torbe najesc sie wyjsc wrocic wykompac przespac i znow szkola...

Czasem jest tak ze nie mamy za duzo kontaktu z rodzicami oni praca my szkola a gdy oni w domu to my z kumplami nie ma jak i o czym pogadac...

A Świeta to taki czas ktory powinno sie przezywac w rodzinnym gronie babcia czy dziadek nie pamietaja juz moze jak wygladasz chrzesna tez nie jest tylko od tego by o tobie pamietac bo ty ytez czasem moglbys se o niej przypomniec...

Wigla i dwa świeta sa po to by posiedziec w domu przy stole isc do rodziny przyjac rodzine pogadac z kuzynostwem a po adwencie w 2 swieto np isc na impreze wieczorem...

w roznych domach bywa roznie ja tez nieraz sie nudzilem i ze slonkiem wybijalem chocby do harcowy czy do kolezanek a teraz jakos tak bardziej sentymentalnie...

Co do wypowiedzi Małego: Mały mylisz się, dla niekttórych naprawdę przyzwyczajeniem, zwyczajem etc. może być spędzenie pierwszego i drugiego święta z rodziną(niekoniecznie w domu). Bo prawda jest taka, że na codzień łatwiej porozmawiać i się spotkać ze znajomymi niż z rodziną. I tu racje ma Druh Komendant, bo faktycznie czasem nie ma kiedy nawet z własnymi rodzicami porozmawiać, a co dopiero z babcią, czy ciocią.

A co do tego najedzonego brzucha-to ok, może też tak jest, ale nie tylko po to są takie familijne spotkania. Przecież jakby ktoś chciał się tylko najeść, to poszedłby do sklepu kupił kilogram pierników, usiadł przed beznadzieją komedią romantyczną i by jadł.

A to, że czasem zdarza nam się zapominać o ideii Świąt Bożego Narodzenia, hmm.. to może właśnie takie wspólne spędzenie pierwszego i drugiego dnia Świąt pomoże nam odbudować tą idee i może znowu przywrócić nam w głowach to co jest w te Święta istotne

Ostatnio edytowany przez Gosia (2007-12-22 13:02:31)

Ok, masz racje Słonek, z tą tradycją, a przyzwyczajeniem. Tak faktycznie jest. Może i to spędzanie 2. święta z rodziną to w jakimś stopniu przyzwyczajenie(chociaż i tak wolałabym nazywać to tradycją), ale takie spotkania są potrzebne i nie są one bezwartościowe.

Pewnie teraz niektórzy pomyślą sobie czy w takim razie znajomi, przyjaciele to nie rodzina?! Oczywiście, że to jest rodzina, ale i "na jedną i na drugą rodzinę" trzeba znaleźć czas .

Może mi się tylko wydaje ale chyba nie dostrzegacie istoty Świąt.

Święto czyli dzień szczególny, wyjątkowy, nie powtarzalny, uroczysty przede wszystkim w sferze DUCHOWEJ czyli w czymś co głównie człowiekowi jest przydane.

Jeżeli wstępują takie dwa dni po sobie a jest to niezwykle rzadkie, to dzieje się tak dla podkreślenia tej wyjątkowości i uroczystego charakteru. I drugie Święto jest tak samo ważne jak pierwsze!
To, że ono (Drugie Święto) następuje drugiego dnia, nie zmniejsza jego uroczystego i wyjątkowego charakteru, wręcz przeciwnie otrzymujemy kolejny dzień aby dłużej cieszyć się tą wyjątkowością tą MAGIĄ której każdy z nas doznaje w specyficzny dla siebie sposób w ten czas.

Oczywiście każdy człowiek dojrzewa i rozumie wraz z nabytym doświadczeniem coraz więcej.
Dzieci jako niedojrzałe jednostki nie rozumieją czasami tej wyjątkowości Świąt, dla nich są właśnie CHOINKA i PREZENTY pod choinką później zaczynamy rozumieć coraz więcej z tej wyjątkowości i potrafimy się cieszyć z darów które MY SAMI możemy przekazać innym.
I nie chodzi o prezenty materialne, które mogą owszem symbolizować pamięć o naszych bliski jak np. książka czy płyta z ulubioną muzyką danej osoby. Najczęściej chodzi o to aby przekazać część swojego ducha, swojej miłości, swojej aury, porozmawiać o sprawach ważnych dla siebie i dla tych osób, o planach które chcemy aby się ziściły i w realizacji których możemy liczyć na pomoc i dobrą radę tych bliskich nam ludzi.
Nie chodzi o tą książkę lub płytę ale o to, że wiemy jaką książkę ta osoba najchętniej przeczyta, lub jakiej muzyki posłucha.
Lecz aby to wiedzieć musimy być ze sobą, ze swoimi bliskimi którzy na co dzień mijają się w przedpokoju gdy ktoś wraca a inny wychodzi.

I nie można mylić wspomnianego przez Was przyzwyczajenia z TRADYCJĄ.
Tradycja to przekazywane z pokolenia na pokolenie obyczaje, jak łamanie się opłatkiem, stawianie choinki, przygotowanie potraw PROSTYCH i przyrządzonych z NATURALNYCH składników (zupa grzybowa lub barszcz z uszkami a nie np zupka chińska z fabryki spod Radomia). Przed wieczerzą czytanie fragmentu Pisma Świętego o Narodzeniu Jezusa, pozostawienie wolnego miejsca dla niespodziewanego przybysza, wkładanie sianka pod biały obrus symbolizującego urodziny w stajence. To są tradycje, to są pewne wartości których jako rodzina i naród dorabialiśmy się przez wieki.
Przyzwyczajenie mijają, TRADYCJE nie giną.

w dzisiejszych czasach święta straciły "to coś", stały sie przymusem, obowiązkiem, wyścigiem "kto pierwszy zrobi lepsze zakupy" i co najgorsze oczekiwaniem na prezenty... gdy rozmawiam z kimś o świętach słyszę tylko hasło "prezenty" i "dużo jedzenia", a gdzie reszta? czemu nie mówimy o tym jak czekamy na to by zobaczyć najbliższych, usiąść wreszcie w spokoju i porozmawiać, cieszyć sie z tego, że jesteśmy wszyscy razem... mogę szczerze powiedzieć, że nie lubię świąt, jeśli w ogóle można ten czas nazwać świętami i chyba nie uda mi się ich polubić... i proszę nie pisać Mały, że zamiast leżeć i sie nudzić, lepiej pójść na wędrówkę, bo niektórzy mimo, że chcą po prostu nie mogą i mimo iż bardzo by chcieli mają "obowiązek" spędzenia tego czasu z rodziną, wiem, że tak jest, bo i u mnie jest taka "tradycja", więc proszę was o więcej wyrozumiałości... nie wszyscy mogą i są w stanie sie sprzeciwić rodzinie i jej "tradycjom"...

KALU napisał:

Dlatego widze w wigili magię... dlatego wole spedzac swieta w domu a nie na wedrowce

Nie chcę, żebyśmy się porównywali. To nienormalne.

KALU napisał:

Pozatym innym aspektem jest to ze moji rodzice nie maja juz po 15 lat i nie sa super zdroi i niewiem czy za rok spotkam sie przy tym stole takim samym gronem...

Życie jest na tyle różne, że też może być tak, iż kto wie czy za rok i ja będę żył a tym samym już nigdy nie zrobię żadnych wędrówek i nie spotkam się na leśnych, czy polnych szlakach z moimi stałymi towarzyszami wędrówek, z przyjaciółmi, itd. Ja chciałbym pamiętać w te święta o wszystkich. Przed świętami też jest tu albo tu, w święta też, po świętach też. Więc jaka jest różnica? Taka, że te święta to święto narodzenia miłości i to dla mnie jest ważne. Jest czas dla każdego, dla tradycji również, dla wspomnień, ale byle żeby to wszystko było wewnętrznie przeżywane, tak jak Jezus nas naucza.

Wszystkiego NAJ NAJ Lepszego